مقاوم در برابر فشار از دم

مقاومت فشار یک پارامتر مهم در عملکرد دم است. هنگامی که دم در دمای اتاق است، حداکثر فشار استاتیکی که دمنده می تواند بدون تغییر شکل پلاستیک روی شکل موج تحمل کند، حداکثر مقاومت فشاری دم است. در شرایط عادی، دم‌ها تحت فشار خاصی (فشار داخلی یا فشار خارجی) کار می‌کنند. بنابراین باید این فشار را بدون تغییر شکل پلاستیک در طول کل فرآیند کار تحمل کند.

مقاومت فشاری دم در واقع به دسته استحکام دمک تعلق دارد. کلید محاسبه، تحلیل تنش است، یعنی تجزیه و تحلیل تنش روی دیوار دم. تا زمانی که تنش در نقطه حداکثر تنش روی دیواره دم از مقاومت تسلیم ماده تجاوز نکند، فشار روی دم به فشار مقاومتی خود نخواهد رسید.

هنگامی که سایر شرایط کاری یکسان است، همان دم در زیر فشار خارجی پایداری بهتری نسبت به فشار داخلی دارد، بنابراین حداکثر مقاومت فشار تحت فشار خارجی بیشتر از فشار داخلی است.

هنگامی که دو سر دمنده ثابت است، اگر فشار کافی به حفره داخلی دمک وارد شود، ممکن است تاج دم در اثر انفجار آسیب ببیند. مقدار فشار داخل دم هنگام شروع به ترکیدن دم، فشار ترکیدگی نامیده می شود. فشار ترکیدگی پارامتری است که حداکثر مقاومت فشاری دم را مشخص می کند. در تمام مراحل کار دم، فشار کاری آن بسیار کمتر از فشار ترکیدگی است، در غیر این صورت دمش پاره شده و آسیب می بیند.

هنگامی که طول موجدار کمتر یا برابر با قطر خارجی باشد، نتیجه محاسبه شده بسیار نزدیک به فشار انفجار واقعی است. برای لوله های راه راه باریک، فشار ترکیدگی واقعی بسیار کمتر است. فشار ترکیدگی حدود 3 تا 10 برابر فشار کاری مجاز است.